In Book 3, Section 6, he wrote,
οἱ μὲν γὰρ εἰς ταύτην, οἱ δὲ εἰς ἐκείνην γεννῶσι. Κἀκεῖνοι μὲν οὐδὲ τὸν σωματικὸν αὐτοῖς δύναιντ' ἂν ἀμύνασθαι θάνατον, οὐ νόσον ἐπενεχθεῖσαν ἀποκρούσασθαι· οὗτοι δὲ καὶ κάμνουσαν καὶ ἀπόλλυσθαι μέλλουσαν τὴν ψυχὴν πολλάκις ἔσωσαν, τοῖς μὲν πραοτέραν τὴν κόλασιν ἐργασάμενοι, τοὺς δὲ οὐδὲ παρὰ τὴν ἀρχὴν ἀφέντες ἐμπεσεῖν, οὐ τῷ διδάσκειν μόνον καὶ νουθετεῖν, ἀλλὰ καὶ τῷ δι' εὐχῶν βοηθεῖν. Οὐ γὰρ ὅταν ἡμᾶς ἀναγεννῶσι μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰ μετὰ ταῦτα συγχωρεῖν ἔχουσιν ἐξουσίαν ἁμαρτήματα. «Ἀσθενεῖ γάρ τις, φησίν, ἐν ὑμῖν; Προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ' αὐτόν, ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου· καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος, κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ.»
The phrase in question is «οὗτοι δὲ καὶ κάμνουσαν καὶ ἀπόλλυσθαι μέλλουσαν τὴν ψυχὴν πολλάκις ἔσωσαν». W.R.W. Stephens (link) translates the clause as,
but these others have often saved a sick soul, or one which was on the point of perishing
According to the Greek text, is the soul that is saved "sick or on the point of perishing"? It seems to me that the soul is "both sick and about to perish." Which translation is more in accordance with the Greek text?
References
John Chrysostom. On the Priesthood. Trans. Stephens, W. R. W. Nicene and Post-Nicene Fathers, First Series. Vol. 9. Ed. Schaff, Philip. Buffalo: Christian Literature, 1889.
John Chrysostom. Regarding the Accusation because He Hid from the Priesthood (Πρὸς τὸν Ἐγκαλοῦντα ἐπὶ τῷ Διαφυγεῖν τὴν Ἱερωσύνην). Patrologiæ Græcæ Migne. Book 3, Ch. 6. Ed. Migne, Jacques Paul. Vol. 48. Petit-Montrouge: Imprimerie Catholique, 1862. (646)